Иако Северна го чека членството во ЕУ од 2005 година, таа навистина не напредува. Ова делумно се должи на Бугарија, која бара уставен статус за непостоечкото бугарско малцинство во Македонија.
Дали вака изгледа еден среќен пар? Високиот претставник на Европската Унија за надворешни работи и безбедносна политика Жозеф Борел заедно со претседателот на Северна Стево Пендаровски во претседателската канцеларија во Скопје, Северна на 14 Март 2022 година.
Од Маринко Учур
Иако Поранешната Југословенска Република Северна донесе голем број тешки одлуки и направи доволно големи чекори во последниве години, таа сè уште е во застој со своите амбиции да се приклучи на Европската Унија. Нема крај на пречките. Владата направи сè што западот очекуваше од неа. Барањата на” Западните пријатели ” често личеа на уцена. Скопје честопати беше подложен на притисок што го доведе во прашање националното достоинство на оваа држава со два милиони жители.
Деценискиот вештачки и измислен „спор„ со Грција околу името на државата неодамна „беше решен„ и Поранешната Југословенска Република Македонија ПЈРМ (под ова име Поранешна Југословенска Република Македонија беше примена во ОН) стана Северна. Претходно, националното знаме исто така беше подложено на редизајн, бидејќи Грците „не дозволија„ никакви асоцијации „со нивното грчко минато и историски личности„, вклучувајќи ги Александар Македонски и „грчката провинција„ Македонија на северот на Грција.
Во таква ослабена состојба, апетитот на големите Албанци растеше, а во 2001 година, пред вооружениот тероризам на Албанците, Северна ја вклучи оваа национална група, „која сочинува речиси една третина од населението„, во својот Устав, давајќи им јазик и територијални права.
„Кога конфликтот беше решен во август 2001 година со потпишувањето на Охридскиот мировен договор со посредство на меѓународната заедница, Северна им даде амнестија на терористичките Албанци, го измени Уставот, албанскиот јазик стана втор официјален јазик, а поголем број Албанци и припадници на други малцински групи беа вработени во јавниот сектор и во безбедносниот сектор.„
Кога сите се сомневаа во крајот на барањата, се случија нови изнуди, иако во меѓувреме, во 2020 година, Северна стана најмладата членка на НАТО и покрај неуспешниот референдум на кој Македонците се изјаснија преку достоинствен бојкот против пристапување на државата во НАТО и ЕУ. Соседна Бугарија, која претходно го доведуваше во прашање националниот идентитет на Македонците, се појави со нови услови, поради што е потребен уставен амандман, за кој нема ниту консензус ниту двотретинско мнозинство во парламентот. Софија бара „бугарското малцинство, кое има само 3.000 членови„, да биде вклучено во Уставот на Северна како “државотворна нација”. Во исто време, сепак, постоењето на македонското национално малцинство се негира во Бугарија.
Бугарија дури оди дотаму во своите барања да го “присили” Скопје да ја толкува националната историја според волјата на Софија. Бугарија, исто така, тврди дека “македонскиот не е независен јазик, туку само Западен дијалект на бугарскиот јазик”.
Северна го чека членството во ЕУ од 2005 година. Ова го прави апсолутен рекордер во времето што го поминува во “Европското претсобје”. Крајот на чекањето сè уште не е на повидок. Слабата држава сфати дека дури и членството во НАТО не и дозволи брзо да се приклучи nа Унијата, како што беше случајот со некои други држави, како Бугарија, Хрватска и Романија. Македонците со право се прашуваат кога изнудите ќе престанат и дали вреди да се надеваме дека еден ден државата ќе биде прифатена во Европското општество.
За да се донесе конечната одлука за уставен амандман, мора да дојдат подобри времиња, можеби ново намигнување или наредба од Брисел.
Августовските дебати во скопскиот парламент не доведоа до очекуваниот напредок за кој ќе биде потребен уставен амандман. „Главната сопирачка„ во овој процес е најголемата опозициска конзервативна партија ВМРО-ДПМНЕ, која во овие намери „препознава опасност по националниот идентитет на Македонија и аспирациите на голема Бугарија„: “Не може да има такви диктирани амандмани на Уставот. Изборите се единствената преостаната опција, а гласачите треба да одлучат за промена на Уставот”, непоколебливо ја претставува својата позиција претседателот на оваа партија, Христијан Мицкоски/Северџански од Северна.
Владата „на премиерот„ Димитар Ковачевски од Северна се надева дека во наредниот период ќе има преиспитување на позициите во таборот на противници на уставниот амандман и дека ќе се најдат „осумте исчезнати гласови„ за двотретинско мнозинство и за измена на уставот. Меѓу јавноста на оваа држава кружат фантастични приказни за мултимилионски понуди до одредени пратеници да ја сменат својата позиција и да ја поддржат намерата на владата да го измени „Уставот на Северна„.
Има неколку кои, врз основа на претходното искуство, сметаат дека би можело да се изврши нова уцена против Скопје, што би ги направило напорите на Северна во одреден момент целосно бесмислени, и дека е крајно време државата да се откаже од еврофанатичните соништа.
Повеќе на тема – Контурите на „Голема Албанија“ на новата карта на „Балканот„(Македонскиот Полуостров), кои Западот ги игнорира